အနမ္း

အိပ္ေပ်ာ္ေနတာလဲ မဟုတ္ဘူး
အိပ္ေငြ႔ခ်ခံထားရတာမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူး...
အိပ္မက္မက္ေနတာလည္း မဟုတ္ဘူး
တကယ္႔လက္ေတြ႔ဘ၀လည္း မဆန္ျပန္ဘူး...

ပိတ္ထားတဲ႔ မ်က္၀န္းေတြေၾကာင္႔လား
ရင္ခုန္သံေတြ ေလဟုန္စီးထြက္ခဲ႔တာ
ခ်ယ္ရီေတြ ေဖြးေဖြးလွုပ္လြင္႔ပ်႔ံေနတဲ႔
ပန္းခရမ္းေရာင္ေတာင္ကုန္းေလးရယ္..
ပန္းအိပန္းဆိုင္း ေငြမင္ေရာင္ အမွုန္အမႊားေတြကပ္ညိေနတဲ႔
၀ါဂြမ္းတိမ္စိုင္ေလးေတြရယ္..
ျမသလင္းေရာင္ဖ်တ္ဖ်တ္လက္ေနတဲ႔...
လေရာင္ေတးသြားေရတံခြန္စိမ္႔စမ္းေလးေတြရယ္...
ထူထူထဲထဲေႏြးေထြးတဲ႔ ဒ႑ာရီလာ ေႏြဦးရာသီျမိဳ႔ေတာ္ေလးရယ္...

စိတ္၀ိညာဥ္္ထက္ ႏူးည႔ံပါးလွပ္တဲ႔ ၀င္သက္ထြက္သက္ေတြထဲ
ဘ၀တစ္ျခမ္းစာ ယစ္မူးရဲရင္႔သြားေအာင္
ေပ်ာက္ဆံုးခ့ဲမိတယ္..

လင္းျပာေႏြ
၂၅. ဂ်ဴလုိင္လ. ၂၀၀၈